Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

μίσος

Στη σκέψη σου θέλω να λιώσει ο ουρανός και να κυλήσει στη γη
χιλιάδες σταγόνες, κομμάτια όνειρα
Στη θύμισή σου θέλω να σκίσω αυτό το σώμα που με κρύβει
να γίνω φωτιά και να ελευθερωθώ
να πάρω τις διαστάσεις που οι σκέψεις μου ορίζουν
και η σκιά μου να απλωθεί στον ουρανό σου
πάνω από τον κόσμο σου, να σε πλακώσει
στάχτες και χιλιάδες συναισθήματα
να εκραγούνε επιτέλους μέσα μου
σε μισώ...

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Λέξεις

(Χαχα! από πότε άρχισα εγώ να ανησυχώ για τις λέξεις; μάλλον χρειάζομαι λίγες διακοπές!!!)

Μουσική, χωρίς σιωπή
αγάπη, χωρίς μοναξιά
Έρωτας, δίχως λογική
Αγάπη, χωρίς όρια

Κήπος, γεμάτος λουλούδια
δέντρο, με κλαδιά
λόγια, με ή χωρίς νόημα
Λογικό, αυτονόητο

Κάπου χάθηκε το νόημα τον λέξεων
και δεν μπορείς πια να το καταλάβεις

Η αγάπη δε σβήνει
Τα λόγια δεν κοστίζουν
Η μοναξιά δεν συμβαδίζει με τον έρωτα
Το κρύο δε ζεσταίνει
Και τα κρεβάτια είναι για δύο

Η μουσική είναι θόρυβος
Ο αέρας πάντα θα σε αγγίζει
Το χιόνι πάντα ανάλαφρα και σιωπηλά θα πέφτει
Η σιωπή δεν θα σπάσει ποτέ με σιωπή
και η επιμονή συνήθως ανταμοίβεται


Ταξίδια

-Εγώ... εσύ... Τι είχαμε τι χάσαμε...
-Φύγε! Δε θελω να σε ξαναδώ
-Γιατί; Έτσι δεν είναι;
-Πάρε τη ματαιοδοξία σου! Πάω μια βόλτα... Φεύγω! Πετάω! Εσύ μείνε εδώ. Θα σου λείψω;
-Μπορεί...
-Τι να το κάνω; ποτέ δε θα το παραδεχτείς. Παω να ψάξω άλλα χρώματα, να γεμίσω άλλες σελίδες, να ανακαλύψω
-το 8ο χρώμα του ουράνιου τόξου...
-Να ακούσω τις ιστορίες των πολυταξιδεμένων χελιδονιών. Πάω να γνωρίσω τον βασιλιά της σιωπής, μέσα από τα άηχα λόγια του. Πάω να γνωρίσω την βασίλισσα που αλλάζει μάσκες ανάλογα με τον βασιλιά της.
-Και πότε είναι μέρα και πότε είναι νύχτα.
-Πάω να κλέψω με περίτεχνο τρόπο το μυστικό της ευτυχίας.
-Λίγοι το 'χουν καταφέρει.
-Εγώ θα το βρώ και θα το κάνω δικό μου.
-Και δικό της;
-Αυτή θα είναι η δική μου βασίλισσα. Μοναδική σαν όνειρο. Απόλυτη σαν τη σιωπή. Ζωντανή και κεφάτη. Θα τη λένε ζωή.
-Η δική σου ζωή.
-Και αυτός θα είναι ο θεός μου. Ένα τρεμόπαιγμα μιας φλόγας
-Τα φύλλα που πέφτουν.
-Τα λουλούδια που ανθίζουν αψιφώντας το καταχείμωνο.
-Η πεταλούδα που πετάει για το φεγγάρι.
-Η σιωπή ανάμεσα σε δυο γνώριμα μάτια.
-Το γλυκό άγγιγμα.
-Η ομορφιά του κόσμου.
-Το μεθυστικό άρωμα των λουλουδιών.
-Η τρέλα του καλοκαιριού.
-Το κόκκινο φεγγάρι.
-Ο έρωτας.
-Θα με πάρεις μαζί σου;
-Δε μπορώ να σε πάρω πια. Δεν μπορω να σε σηκώσω άλλο. Δεν θα δεις αυτά που θα 'θελα σου δείξω.
-Καλό ταξίδι.
-Καλό ταξίδι.