αλλά η δική σου κάνει τη δική μου να πετάει
Τρίτη 17 Μαρτίου 2009
Ονειροπαγίδα
Κλαίγοντας μια μέρα γύρισα στο σπίτι μου
νιώθοντας τον αέρα λιγοστό, τον κόσμο να με πλακώνει
Σε κομμάτια χαρτονιού ζωγράφισα τα μπερδεμένα του μυαλού μου κομμάτια
Σε ονειροπαγίδα μέσα τα έπλεξα, αντί για φτερά μ' αυτά την στόλισα
ξεκάθαρα, παγιδευμένα σε μια σωστή σειρά να στέκουν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)