Σκέψεις ενός φαντάσματος

Άνθρωποι με προσπερνούν
Και κανένας δε φαίνεται να με προσέχει
Δε μπορώ να ανακαλέσω το παρελθόν μου
Και μου φαίνεται σαν αιωνιότητα

Το ρολόι χτυπάει δώδεκα φορές
Έχω ξανακούσει αυτόν τον ήχο εκατοντάδες φορές
Κοιτάω τον ουρανό με τα μαύρα σύννεφα
Και νιώθω πως είναι το μόνο που υπάρχει

Ένα σκυλί κάθεται δίπλα μου
Ψάχνω για κάτι ζεστό
Ζεστό; Ξαφνικά θυμήθηκα αυτή τη λέξη
Δεν πειράζει, θα την ξεχάσω πολύ γρήγορα

Μόνο κρύο θα βρίσκω πάντα
Ακόμα και η μνήμη μου με έχει εγκαταλήψει
Εκτός από εκείνη την ηλιόλουστη παραλία
Το κρύο νερό μέσα σε μια ζεστή μέρα

Κρύο; ζεστό; ηλιόλουστο; ευχάριστο;
Κάνω παράξενες σκέψεις
Τι τρέχει με μένα;
Και τι έλεγα;

Αυτός ο άντρας είναι άρρωστος
Άρρωστος; Γιατί δε μπορώ να με θυμηθώ άρρωσστο;
Δεν πειράζει... Ο χρόνος περνάει γρήγορα
Όπως όλα, τα τραίνα, οι άνθρωποι

Α... το ρολόι χτυπάει δώδεκα φορές
γιατί χτυπάει πάντα δώδεκα;
Κάτι πρέπει να μην πηγαίνει καλά μ' αυτό
Αλλιώς εγώ είμαι που τρελαίνομαι

"Εϊ!" Τίποτα ξανά... Ξανά;
Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά
Που προσπάθησα να τραβήξω προσοχή
Είναι θαρρείς και δεν υπάρχω

Πρέπει να είναι ένα αστείο
Στο οποίο συμετέχουν όλοι
Ω! νομίζω ότι τα χάνω
Επιτέλους κάτι γνώριμο... Αυτός ο ήχος

Είναι ο ήχος του ρολογιού
Που είμαι; Πρέπει να είναι ένας σιδηροδρομικός σταθμός
Πάντα ήθελα να ταξιδέψω με ένα
Γιατί δεν μπαίνω μέσα;

Κανείς δε φαίνεται να με προσέχει
Το τραίνω τρέχει γρήγορα
Κάποια παιδιά παίζουν φωναχτά
Μια γυναίκα τους λέει να κάνουν ησυχία

Σταματάνε το παιχνίδι τους
Και τα δυο αγγαλιάζουν την γυναίκα
Γιατί; Τους είναι γνωστή;
Δεν πειράζει... Που πάω;

Γιατί τρέχει αυτό το τραίνο;
Θα πρεπε να είμαι εδω μέσα;
Κάποια παιδιά κοιμούνται και το ίδιο και η μαμά τους
Μαμά; Τι είναι αυτό; Ακούγεται γλυκό

Θα πρεπε να αφήσω το τραίνο στον επόμενο σταθμό
Θα πρεπε να πάω σπίτι...
Δεν θυμάμαι καλά που ήταν
Το τραίνω σταμάτησε. Κατεβαίνω

Το ρολόι. Χτυπάει...
Δώδεκα φορές. Είναι αργά το βράδυ
Εκτός αν πάει λάθος το ρολόι
Ίσως θα πρεπε να πάρω κανέναν υπνάκο

Αλλά δε νυστάζω καθόλου
Ας δω πότε περνάει το επόμενο τραίνο
Αυτό το καπέλο στο έδαφος
Πρέπει να μου ταιριάζει καλά

Μόνο που δεν μπορώ να το πιάσω
Πρέπει να είμαι πιωμένος
Δεν πειράζει ούτως ή άλλως δε θα μου πήγαινε
Ας το βάλει κάποιος άλλος

Το ρολόι χτυπάει δώδεκα η ώρα
Τι κάνω εδώ;