Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Ο μαθητευόμενος

(Σήμερα άνοιξα ένα από τα παλιά μου τετράδια και βρήκα μερικά παλιά μου ποιήματα... μάλλον τα έγραψα πριν από ενάμισι χρόνο)

Ο μικρός μάγος κάθησε κάτω
Τα πόδια του είχανε απότομα κοπεί
Δεν αντέχει την απόρριψη
Δεν του αρέσει να χάνει

Πιο παλιά δεν τον ενδιέφερε
Δε δενότανε με κανέναν
Ούτε καν με την οικογένειά του
Ήτανε αυτός κι ο κόσμος

Τώρα όμως ο κόσμος του είναι ένας άνθρωπος
Δε μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει
Ίσως και να μην θέλει να καταλάβει
Θέλει από κάπου να πιαστεί

Θέλει να τρέξει, να φωνάξει
Θέλει να νιώσει πως υπάρχει
Θέλει να κάνει κάτι τρελό και μετά...
Μετά να κάνει το πιο δύσκολο μαγικό

Να εξαφανίσει τον κόσμο
Να χαθεί σιγά σιγά από τα μάτια του
Να μην τον ξαναδεί
Να μην ξανακούσει κανέναν

Να μείνει μοναχός του
Στην ησυχία του
Στο μαύρο
Στη μοναξιά του

Ώσπου να μην αντέχει άλλο
Ώσπου να γίνει ένα τίποτα
να έχει γίνει ένα με τον κόσμο
και τότε να μπορέσει να ξαναγυρίσει σ' αυτόν

Δεν υπάρχουν σχόλια: