Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Λαβύρινθος

Βρίσκει τον εαυτό του σε ένα σκοτεινό μονοπάτι

Νομίζω ότι ψάχνει το φως

κοίτα τον μικρό διάβολο δίπλα του

Πάντα προσπαθεί να τον μπερδέψει


Όπως τότε που του είχε δείξει το τέλος του λαβύρινθου

Περπάτησε μέρες για να φτάσει εκεί

Μόνο για να βρει τον εαυτό του λίγο περισσότερο χαμένο

Τώρα είναι στην καρδιά του λαβυρίνθου


Μπορεί να το πει με σιγουριά

Την ακούει να χτυπάει δυνατά

Όλο και πιο δυνατά για μέρες

Είναι ο ήχος που ακολουθεί


Έχει αγνoήσει εκατοντάδες εξόδους καθώς περπατάει

Αλλά ο αριθμός τους φαίνεται μικρός

Σε σχέση με το πόσες φορές

έχει εξαπατηθεί από ψεύτικες


Για μέρες τώρα ο μικρός διάβολος φαίνεται λυπημένος

Μπορεί να χάσει έναν φίλο, τον μοναδικό

Ξέρει ότι ο μόνος δρόμος για να βγει έξω

Είναι να βρεί την καρδιά και όχι την έξοδο


Τώρα την έχει φτάσει τελικά

Αλλά δεν ξέρει τι να την κάνει

Κάθεται κάτω και σκέφτεται

Αντιλαμβάνεται ότι δε θέλει πραγματικά να φύγει


Φοβάται... Τι υπάρχει μετά

"Λύπη, εκτυφλωτικό φως και τίποτα άλλο"

ακούει τα λόγια του μικρού διαβόλου να επαναλαμβάνονται στο μυαλό του

Όχι, κάτι πρέπει να υπάρχει! Και υπάρχει

Μια εικόνα αποκαλύπτεται στο μυαλό του

Γίνεται όλο και πιο καθαρή

Τόσο καθαρή που αρχίζει να εξαφανίζεται απ' αυτόν τον κόσμο

Και το μόνο που μένει πίσω


είναι ένας μικρός διάβολος


1 σχόλιο:

Magali Vaz είπε...

I realise that you have become a follower of my blog. that is very sweet. what do you like in my blog? Do leave a comment on any one of my posts as a reply. Bye