Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Φυλακισμένη

Ακόμα κι αν με φυλακίσεις
και με κλείσεις σφιχτά στην καρδιά σου
και δεν αφήσεις παράθυρα ή πόρτες ανοιχτά
θα αναπνέω από την αγάπη σου
θα βλέπω μέσα από την ψυχή σου
έναν κόσμο διαφορετικό
και θα προσέχω την καρδιά σου
Μπορείς ακόμα και να πετάξεις το κλειδί
δεν σκοπεύω να αποδράσω

2 σχόλια:

Αγνή είπε...

Τι να πει κανείς για ταλέντο!Τι να πει για ευασιθησία! Τι να πει για ομορφιά!!
Τυχερός ο άνθρωπος που ενέπνευσε αυτούς τους στίχους!Η μόνη λέξη που δε μου αρέσει είναι η λέξη "φυλακισμένη". Δεν ξέρω αν υπάρχει φυλακισμένος/η που -αν του/της δινόταν η ευκαιρία- τελικά θα έμενε..Δεν ξέρω πραγματικά!!Εύγε Κανελλίτσα!!

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΙΝΑΣ είπε...

Ποιος είναι τόσο αφελής ν' αποδράσει από τον προσωπικό του παράδεισο;

Όμορφα το έγραψες. Καληνύχτα.